Traveling Cooking Dancing

İ stanbul'da yaz gelecek gibi değil ve ben bugünlerde damağımda çay ve limon aromalarıyla geziniyorum. İçimden limonlu turta yapmakla yapmamak arasında gidip geliyorum. İtalya semalarında Amalfi'lere uzanıyorum ve kısa bir turdan sonra yaptığım hayali yolculuğun sonunda klavyeme sarılır buluyorum kendimi. Artık ayaklarım yerde. Tamar da karşımda, anlatıyor: Milföy hamurunu tart kabını biraz taşacak şekilde unla açın. Tart kabını önceden tereyağ ve biraz da toz şekerle kaplayın, 125 gram ricotta peyniri, 150 gram mascarpone, 100 gram şekeri karıştırın, 5 tane yumurtanın sarısını da ekleyip karıştırmaya devam edin, bir dilim "chedro"yu ve çok az da portakal şekerlemesini küçük parçalar halinde ekleyin. Ayrıca karıştırdığınız 5 tane yumurta akını bu karışıma yavaş yavaş tahta bir kaşıkla yedirin. Böylece kabartma tozuna gerek kalmadan iç harcınız yumuşacık ve kabarık olur. Chedro limonumsu, lime'ımsı bir meyvedir, eğer chedro bulamazsanız yıldız meyvesi olarak bil...

Kıymetini bilemediğimiz için kısa süre sonra elimizde kül olarak kalacak olan değil, harcamaya doyamadığımız için, geçmişten ders alıp geleceğe bakamadığımız için, güzel olana bakmaya bayılıp da onu güzel tutmak için kenetlenmekten aciz olduğumuz için, hepimizin içinde birer kral birer padişah yattığı için, çokça dönemlerden geçip yorgun düştüğü için çoktan neşesini kül rengine çevirdiğimiz İstanbulumuz'a bir bakıp da duygularını dökmek isteyen bir biz değildik, şiire, masala, kağıda, fotografa... Bir Orhan Veli vardı mesela... Galataya bakıp şöyle diyen; Dikilir köprü üzerine, Keyifle seyrederim hepinizi. Kiminiz kürek çeker, siya siya; Kiminiz midye çıkarır dubalardan; Kiminiz dümen tutar mavnalarda; Kiminiz cimacıdır halat başında Kiminiz kuştur, uçar, şairane; Kiminiz balıktır, pırıl pırıl; Kiminiz vapur, kiminiz şamandıra; Kiminiz bulut, havalarda; Kiminiz çatanadır, kırdığı gibi bacayı, Şıp diye geçer köprünün altından; Kiminiz düdüktür, öter; Kiminiz dumand...

Hi everyone. Here's a new post with a video in it which contains my favourite spots of Istanbul where I was born and still living happily. There so much to say about this beautiful neck of two continents, Europe and Asia, but I prefer you to watch it and try to feel how it would like to be living here.  The music is a bouzouki solo from "Hristos Nikolopoulos" a very famous Greek Musician. As you all know bouzouki is a Greek instrument and speaking of which here everyone of you would probably wonder why I am so keen on Greek music. I have a straightforward explanation for this: "I am in love with it". Every single timbre of it is making me feel like travel to places I have never visited before. It's magical to me. It is love and laughters, friendships and fights, remembering and forgetting, and eventually forgiving to me..  Now it is time to tell you why Greek music and Istanbul. As a person can observe even in such short and non professional vid...

İstanbul'da yaşayıp da denize dalıp gitmeyen var mı? Deniz kıyısında olmayan bir şehirde yaşayamayacağımı her hissettiğimde bu manzarayı içime çekiyorum. Adeta bir meditasyon etkisi yaratan bu anlarımın bir Time Lapse yani zaman atlamalı bir versiyonunu sizlerle paylaşıyorum.