Traveling Cooking Dancing

A dım adım ilerliyor güzel haberler alıyoruz. Natadinmare'nin Tamar'ı şu an hiçbirimizin anlaması mümkün olmayan bir tempoyla Cullinary Istanbul'u bitirdi ve pazartesi Mövenpick'te Ağustosa kadar sürecek staj dönemi başlıyor! Bu da demektir ki (Cooking) yemek çekimleri, ufak bir kaçamak bulamazsak, bir süre daha ertelenecek. Aynı zamanda daha güzellerinin geleceğinin de habercisi bu durum. Bir dahaki seyahatimize (Traveling)  de 1 ay var. O zaman bana kalan dans etmek! Madem ki Traveling Cooking Dancing'im, bugün içimden geldiği gibi dans ederim!

Okullu veya alaylı hiç fark etmez, hepimiz dansa evlerimizde, aynanın önünde başladık. Evde yanlızken salon, pistimiz, kalabalıkken odamız stüdyomuz oldu. Ne dinlersek dinleyelim, o kulak sahibi insanlar olarak vucütlarımızı müziğe adapte ettik. Müzik yok ise, hem söyledik hem dans ettik. Sahnelerde, mutfaklarda, banyolarda, sokaklarda... Müzik vardı ve bizler dönüyorduk, zıplıyorduk, adeta kendimizden geçiyorduk. Sosyal statülerimize zaman geçtikçe yapışıp kalan dramatik gösterileri bir kenara koyuyor, buzdan duvarlarımızı kırıyor, kendimiz oluyorduk.  Bir gün Macaristan'dan bir "kaset" geldi evimize. Evdeki koşuşturmadan kimsenin dinlemeye fırsatı olmamıştı. Evin meraklısı olarak tek başıma dinlemeye koyulduğum an, ilk adımlarıma da ilham veren müzikle tanışmıştım. Dünya durmuştu ben dönüyordum. Bir anda önce koskoca bir orkestrayı yönetecek güç geliyor, iki üç ölçü sonra dokunsan ağlayacak kıvama geliyordum. Ama dans etmeyi asla bırakamıyordum. Yaklaşık üç dakika...

Toplu, çift veya solo dans etmenin güzelliği bambaşka tabi fakat bir de bazı kültürler ve onların müzikleri var ki insan omuz omuza dans etmekten alamıyor kendini. Bunlardan biri de Yunan müziği elbette.