Bir Garip Orhan Veli

Döneminde anlaşılamayan bir yenilikçi daha... Orhan Veli Kanık. 
İstanbul'un mermer taşları, başına konuyor martı kuşları, İstanbul'da Boğaziçi'nde, bir garip Orhan Veli...

İsmine ilham olan akım gibi garip bakışlı, mahsun adam. Kısa sürmeseydi yolculuğu, yüzüncü yaşını kutlayacaktı bugün. O bir arkadaşa bakıp çıkmayı tercih etti. Gelirken bir paket dolusu şiir getirmişti. Onları da bırakıp gitti. 

Paket gelecekten gelmiş gibiydi.. Anlamadı 1940'lar onu. Garipti...





Vakit ayırmak gerek hayata, harala gürele içinde koşturmadan, hızlandıkça hızlanan sarkaç gibi, hayır korkuyorum sağa sola çarpmaya başlarsa çok şeyi kıracak, o yüzden azıcık yavaşlamak gerekiyor, eh yavaşlamışken de iki üç şiir Orhan Veli'den. Tabii ki anlamaya çalışarak. Dönemi düşünerek, İstanbul'u... O günden geleceğe bakabilmiş bu adamın hayatına, bugünden bakarak ortada buluşabilmek. 

Nisan haliyle en sevdiğim ay benim... Bu isimde yazılmış tek şiirini de kendime hediye ediyorum... 

İmkansız şey
Şiir yazmak
Aşıksan eğer, 
Ve yazmamak, 
Aylardan Nisansa.





Sevgilerimle
Nadin Nerjan