Melül Olmaya Niyetim Vardı
Sonbaharla ilkbahar arasında gidip gelen ömürken yaşadığımız, ne ilktir ne sondur o baharlar. Yaşam varoldukça hep varlar ve hep olacaklar. Neden ilk neden son denir bilinmez ama onlardır en çok bizi düşüncelere sürükleyen sanki. Hüzün derler en çok yakışan ona, ama görmek isteyen huzuru da görür onda.
Sessizlik, sıcak ev, en sevdiğimiz kazaklar, kestane kokusu, gidip gelen bulutlar hep onda... Görebilenin görmek istediğini yakaladığı her an için dalga dalga ruh halleri barındırır. Ve bütün bunların hepsi "olmak" için gerekli, ve yaşadığımızı hissetmek için yeterlidir.
Bir de şarkı fısıldar kulaklara. Ona en çok jazz yakışır en çok blues yakışır. Bir Aşk şarkısı çaldı benim de bu sabah kulağıma sonu olmayan sonbahar. Keskin bir rüzgar kadar net, masaya yumruğunu vuran bu şarkı, alacalı bulacalı duygulardan uzak, çikolata tadında..
Dedim ya durduk yere gelmez bu haller insana, bir resimdir bazen... Ve bazen de bir şarkı...
Nadin Nerjan
Yorumlar
Yorum Gönder